تدوین مدل علّی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف تحصیلی با نقش واسطه ای درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علّی تعلل ورزی تحصیلی بر اساس جهت گیری هدف تحصیلی با نقش واسطه ای درگیری تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش: در یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی تعداد 424 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شیراز، به روش نمونه­گیری طبقه ای نسبتی تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه ای خودگزارشی شامل خرده مقیاس های درگیری تحصیلی شوفلی و بکر (2006)، خودکارآمدی تحصیلی میجلی و همکاران (2000)، اهداف پیشرفت میدلتن و میگلی (1997) و تعلل ورزی تحصیلی سواری (1390) پاسـخ دادند. ماتریس همبستگی، تحلیل مسیر و شاخص های نکویی برازش با نرم­افزار lisrel 8.3 جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته­ها: نتایج تحلیل مسیر نشان داد که اهداف اجتناب-عملکرد و تبحری از طریق واسطه­گری درگیری و خودکارآمدی تحصیلی بر تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان علاوه بر اثر مستقیم، دارای اثر غیرمستقیم می باشد. در میان متغیرهای موردبررسی در این پژوهش اهداف اجتنابی با 33/0 بیشترین اثر کل مثبت و معنادار را بر تعلل ورزی تحصیلی داشته است. نتیجه­گیری: مطابق با نتایج این پژوهش شرایط به گونه ای فراهم گردد تا دانشجویان به سمت اتخاذ اهداف نوع تبحری پیش رفته و از روی آوردن به اهداف نوع اجتنابی امتناع ورزند و همچنین ازآنجاکه تبحرگرایی با تعلل ورزی تحصیلی همبستگی منفی معنی داری دارند، برای کاهش تعلل ورزی تحصیلی می توان اهداف تبحری را به وسیله ی برنامه های آموزشی ارتقاء بخشید.